Hosea 04
01Luster noar t woord van de HEER, Isrelieten! De HEER voert n geding tegen inwoners van dit laand. Eerliekhaid en laifde kennen ze ja nait meer en mit God binnen ze nait meer vertraauwd.
02Vluiken, der op lös laigen, doodsloagen, stelen, traauwbreken - t gaait mor aal aan. En t aine bloudvergaiten noa t aander.
03Doarom ligt t laand ter treureg bie en verkwienen lu dij der wonen, mit daaiernin t wild en ales wat vlogt derbie. Alderdeegs vizzen in zee kommen om.
04Mor loat nou gainain mit n aanklacht kommen en loat gainent zeggen wèl of ter schuld aan het. Want mien aanklacht gaait tegen die, priester!
05Op kloarlichten dag zelst stroekeln en snaachts sleepst n profeet mit. En dien moeke zel ik omkommen loaten.
06Mien volk komt om omdat t nait meer mit mie vertraauwd is. Doe wolst t nait vertraauwd mit mie moaken, doarom wil ik niks meer mit die te moaken hebben: doe zelst gain priester meer wezen. Doe hest wet van dien God verwoarloosd, doarom zel ik dien kinder verwoarlozen.
07Houveulstemeer priesters der kwammen, zoveulstemeer zundegden zai tegen mie. Mor heur eer veraander ik in oneer.
08Op zunden van mien volk, doar teren ze op en ze longern noar nóg meer.
09Volk en priesters zel ik over ain kaam scheren: ik zel heur minne gedrag bestravven, heur misdoaden zel ik heur in reken brengen.
10-11 Eten zellen ze en nait zat worden, zok ofgeven mit hoeren zunder der noazoat bie te kriegen. De HEER hebben ze ja zitten loaten en ze doun nou aan ontucht en aan wien, dij heur verstand bedwelmen.
12 Mien volk gaait te roade bie n blok holt en stòkjes mouten zeggen wat ze doun mouten. Kop staait heur aans naargens noar as noar ontucht, dat ze loaten God ter veur lopen.
13 Ze brengen ovvers op baargtoppen en branden wierook op heuvels, onder aikenboom, populier en terebint. Doar zit t ja zo lekker in schaar. Gain wonder dat joen dochters mit aander kerels goan en joen schoondochters t nait bie ain holden!
14 Mor joen wichter zel ik heur ontucht nait aanreken of joen schoondochters der veur stravven, want ie geven joe ja zulm mit hoeren òf en mit tempelhoeren breng ie ovvers. Dat is ondergang veur n volk zunder verstand.
15 Astoe zo zunder traauw bist, Israël, moak Juda der den teminnent nait schuldeg aan. Kom nait noar Gilgal, goa nait noar Betel en sweer doar nait: "Zo woar as de HEER leeft!"
16 Israël is net n onwillege kou. Zol de HEER der den mit op stap willen, as mit n laam in vetwaaide?
17 Ale nocht het t volk van Efraïm aan ofgodsbeelden - loat heur mor geworden!
18 Mor naauw hebben ze heur roes oetsloapen of ze binnen al weer op run noar hoeren. Kiek toch ais: ze binnen zo gaail as n mispel! t Gaait van eer noar oneer!f + Overzetten van dit vers is nait haildaal zeker.f*
|